دیروز عصر از طرف ISO برنامه خوش آمد گویی برای دانشجویان ورودی جدید برگذار شد و از آنجایی که قرار بود نورالله و رامین برنامه موسیقی اجرا کنند ما هم در این برنامه شرکت کردیم. تو این برنامه نورالله آواز میخواند و رامین تنبک میزد. برنامه بچهها با آواز ؛میگذرم تنها؛ شروع شد و با ؛پیرهن صورتی؛ خاتمه پیدا کرد. در قسمتی از برنامه هم نورالله برنامه تکنوازی تنبک را داشت. اجرای بچهها با استقبال شدید حضار روبرو شد.
نکته جالب اینکه پیتر مککینن (Peter MacKinnen) رئیس دانشگاه ساسکاچوان کل طول برنامه (به جز موقعی که سخنرانی داشتن) در میز ما حضور داشتند و با بچههای ایرانی صحبت میکردند.
از آنجایی که در پستهای قبلی بیشتر در مورد شهر ساسکاتون صحبت کردیم از این به بعد تصمیم داریم در مورد دانشگاه زیبای ساسکاچوان بیشتر بنویسیم. و در نهایت عکسی دیگر از نورالله و رامین این بار در حین اجرا.
پانوشت
(سیمین)
برنامه خیلی بزرگتر و جالبتر از اونی بود که من توی ذهن داشتم. چون من به طور اتفاقی با دوستان PSA درمراسم شرکت کردم (مریم که زنگ زد فکر کردم قراره بریم کافی!). پذیرایی مفصل و اکثر خوراکیها veggie بودند. جالب بود که مجری برنامه عیدفطر رو به حضار مسلمان تبریک گفت.
آقای دکتر MacKinnon که برادرشون سفیر اسبق ایران بوده میز دانشجوهای ایرانی رو برای نشستن انتخاب کردند و مدت طولانی گرم صحبت با بچه ها بودند. من و مهسا و مازیار درمجاورت خانم Kathelen از بخش مشاوره دانشجویی بودیم که ایشون هم متولد انگلیس هستن اما سالها در اصفهان زندگی کرده و خاطره های خوبی از ایران داشتند. (مازیار رو که به عنوان عنصر اصفهانی معرفی کردم با خوشحالی گفت سلام علیکم!!!)
دو عدد بلیت ونکور Via Railبه قید قرعه به دانشجوهای جدید داده شد.
(عکسها به همت نگارنده و Kathelen;)
به قلم: مریم و سیمین
منظره بیرونو داشته باشین /عکس اول:)