کانادا نامی بومی است که از کلمه kanata به معنی دهکده یا اقامتگاه گرفته شده. در سال ۱۵۳۵ میلادی در منطقهای نزدیک به شهر کبک کنونی بومیان کانادا برای راهنمایی دریانورد فرانسوی Jacques Cartier به Stadacona از این کلمه استفاده کردند. Cartier از نام کانادا نه تنها برای نامیدن این روستا بلکه برای نامیدن کل منطقه مربوط به Donnacona استفاده کرد. از سال ۱۵۴۷ به بعد نقشهها از اسم کانادا برای نامیدن این منطقه و سرزمینهای اطراف استفاده کردند.
مستعمره فرانسوی کانادا -فرانسه جدید- از رودخانه سنت لورنس تا کرانههای شمالی Great Lakes کشیده شده بود. بعدها این منطقه به دو قسمت مستعمره بریتانیا -کانادای شمالی- و کانادای جنوبی (در واقع بالایی و پایینی) تقسیم شد که در نهایت در سال ۱۸۴۱ این سرزمین با نام استان بریتانیایی کانادا متحد شد. بعد از کنفدراسیون سال ۱۸۶۷ به طور رسمی نام کانادا برای قلمرو جدید به ثبت رسد و تا سال ۱۹۵۰ به نام قلمرو کانادا Dominion of Canada نامیده میشد.
پس از اینکه کانادا بطور تدریجی استقلال سیاسی خود رو از بریتانیا بدست آورد دولت فدرال بصورت تدریجی از نام کانادا برای مدارک و اسناد دولتی استفاده کرد. در سال ۱۹۸۲ طرحی در مجلس انگلستان به تصویب رسید که تمامی وابستگیهای سیاسی و قانونی این کشور از کانادا رو گسست. این طرح به نام Canada Act 1982 شناخته میشه. در این طرح نام کانادا به عنوان تنها نام قانونی به کار برده شده بود. این موضوع بعد از سال ۱۹۸۲ با تغییر نام تعطیل ملی روز قلمرو Dominion Day به روز کانادا Canada Day نمود پیدا کرد.
منبع http://en.wikipedia.org/wiki/Canada#Origin_and_history_of_the_name
به قلم: مریم
ارکستر سمفونیک ساسکاتون شنبه هفته بعد (۱۸ نوامبر) یکی دیگه از سری کارهای برترش (Master Series #3) رو ارائه میکنه. برنامه اجرای کارهاییه از موزارت، بتهوون و مندلسون با ویولون مارک فیوور. بلیط برنامه برای دانشجوها ۱۸ دلاره. ما قراره با بچهها بریم. اگه شما هم علاقمندید که با ما بیاید برای هماهنگی با این ایمیل تماس بگیرید . mehrdad_s1973@yahoo.com.
به قلم: مهرداد
همانطوریکه مریم در چند پست قبل گفتن قراره چند روزی به افتخار صدمین سالگرد شهر ساسکاتون جشنهایی برگزار بشه. روز جمعه ۱۰ نوامبر از ساعت ۱۲ ظهر تا ۶ عصر در TCU Place (خیابان ۲۲ نزدیک Midtown Plaza) برنامه هایی بصورت رایگان اجراء میشه. ساعت ۶ عصر همونروز هم قراره که یه نمایش برگزار بشه. نمایش ترکیبی از تاتر، رقص، اجرای زندهء موسیقی و فیلم هست. بلیط نمایش بهمراه شام بعد از اون ۸۳ دلاره. برای اطلاعات بیشتر به این لینک مراجعه کنید.
چهارعدد بلیط رایگان نمایش (البته بدون شام) تهیه شده. در صورت تمایل به دریافت بلیط با ایمیل PSA در ( ss.psa@usask.ca ) تماس بگیرید.
راستی توسط رویا برنامهای تهیه شده که شامل رقص ایرانی هم هست. اونو از دست ندید.
به قلم: شهرام
خبر دار شدیم که به افتخار شهر ساسکاتون قراره با حضور گروهها و ملیتهای مختلف جشنی برپابشه و در این میان دوست عزیزمون خانم رویا محمود کلایه هم از طرف ایران برنامهای خواهند داشت که شامل رقص نیز خواهد بود. این برنامه از تاریخ ۶ تا ۱۲ نوامبر شروع میشه و روز ۱۰ نوامبر برنامه رایگان خواهد بود. برای اطلاعات بیشتر لطفاْ با خانم رویا تماس بگیریرد.
به قلم: مریم
همیشه بین بچه ها بحث مقایسه علمی بین آمریکا و کانادا وجود داره. نظر خیلی از بچهها اینه که تفاوت چشمگیری بین میران تولید علم در آمریکا با اینجا وجود داره و خیلی وقتا بحث با این جمله تموم میشه که : بابا آمریکا یه جای دیگهس. شماره این هفته Macleans مطلبی در این رابطه داره که جالبه. بهانه پاول ولز نویسنده مطلب برای نوشتن این متن که عنوانش هست: مسیری که هارپر بهتر است در آن آمریکایی تر شود، درو شدن جوایز نوبل علوم امسال توسط آمریکاییهاست. امسال نوبل شیمی رو محققی از دانشگاه استنفورد برده و نوبل پزشکی به محققینی از دانشگاههای اسنفورد و ماساچوست و نوبل فیزیک به پژوهشگری از ناسا رسیده. دلیلی که پاول برای موفق بودن آمریکا در این زمینه داره بودجهایه که دولت فدرال آمریکا به تحقیق تخصیص داده. از این نظر دولت آمریکا در دنیا اوله و برعکس بقیه دنیا فقط در این جهت پیش نمیره که تحقیق و پژوهش رو به عهده صنعت بزاره.
در این مقاله، مثال مقایسهای جالبی بین کانادا و آمریکا از این جهت ارائه میشه. مثال مربوط به Canadian Institutes of Health Research هست. این نهاد تحقیقی، با در نظر گرفتن تفاوت جمعیت دو کشور، بودجهای کمتر از یک سوم معادل آمریکاییش داره و بخور و نمیر روزگار رو میگذرونه. بحث نویسنده اینه که دلیل تفاوت زیاد علمی آمریکا و کانادا عدم تخصیص بودجه دولتی کافی به این مقوله در کاناداس و این همون چیزیه که دولت کانادا باید از دولت آمریکا یاد بگیره، . البته نه پیروی چشمبسته در سیاستهای جهانی. خبر خوب اینه که هارپر قول داده در بررسی بودحه بعدی، میزان سرانه تحقیق و پژوهش رو مورد بازنگری قرار بده. با این تفاصیل به نظر شما هم واقعا آمریکا برای دانش و پژوهش یه جای دیگهس؟
اصل مقاله رو میتونید از وبسایت مجله در این آدرس بخونید.
به قلم: مهرداد
یه مدتی پیش یه بحث جالبی بین من و یه دوست خیلی عزیز در گرفت راجع به اینکه مبلغ متداول tip یا به قول خودمون چه میدونم شیرینی یا انعام یا هرچی در کانادا (علیالخصوص در رستورانها) چقدره. من که شنیده بودم این مبلغ حداقل ۱۰ درصد صورتحسابه اصرار بر این موضوع داشتم و اون دوستم می گفت که هیچ دلیلی بر این وجود نداره و البته هیچ راهی هم برای اثبات موضوع نبود. تا اینکه هفته قبل شاهد از غیب رسید و یه مطلب رو راجع به تیپ دادن در The Sheaf که نشریه دانشجویی دانشگاهه دیدم. با توجه به اینکه خیلی های دیگه هم مثل من و دوستم ممکنه تکلیفشون با این موضوع روشن نشده باشه، دیدم بد نیست این مطلب رو اینجا بزارم تا شاید کمکی کنه یا اینکه اگه دوستان دیگه نطری راجع بهش دارن و یا تجربه دیگهای دارن مطرح کنن. به هر حال، با حساب کتابایی که این بنده خدا کرده معلومه که این ده درصد هم همچین مالی نیست و به جایی نمیرسه.
اصل این مطلب جالب رو میتونید تو این آدرس در صفحه ۱۴ پیدا کنید. کلی اطلاعات راجع به انواع مختلف تیپ دادن توش هست.
به قلم: مهرداد
نادر لطف کرده و این لینک رو برای درج در وبلاگ فرستاده. مسئله مربوط به مشکلات دانشجویان ایرانی ساکن کانادا در اخذ ویزا برای همسران و والدینشونه. این مسئلهایه که مدتیه گریبان ایرانیان ساکن کانادا رو گرفته و متاسفانه به دلیل عدم همراهی همه ایرانیان، نتونسته تا حالا حل بشه. PSA همیشه سعیش این بوده که موضوع رو در معرض توجه هموطنانمون قرار بده و ازشون بخواد برای سرنوشت خودشون و هممیهنانشون وقت و بهای بیشتری صرف کنند. برای نمونه میتونین به این مطلب وبلاگ که مربوط به امضای پتیشن (که در گزارش بیبیسی هم بهش اشاره شده) و این کار آماری جالبی که مریم زحمتش رو کشیده بود مراجعه کنید.
به قلم: مهرداد
نمایش کمدی sic از تاریخ 12 تا 21 اکتبر در دانشکده تئاتر دانشگاه به نمایش گذاشته میشه. ما تصمیم داریم روز سه شنبه 17 اکتبر بریم و نمایش رو ببینیم. قیمت دانشجویی بلیط 10$ و قیمت معمولیش 15$ هست. اگه تمایل دارید با جمع ما نمایش رو ببینید لطفا با من به این آدرس mehrdad_s1973@yahoo.com تماس بگیرید.
October 11 – 21, 2006
[sic]Written by Melissa Gibson
Directed by Pamela Haig Bartley
“Description [sic], written by Melissa James Gibson, is a viciously funny play that treats on the "Quarter Life Crisis," a growing epidemic among those in their mid-twenties and mid-thirties who find what was once an endless spectrum of post-college opportunities dwindling in the harsh light of reality. The Village Voice called it "a bittersweet, frequently hilarious catalog of mistakes, regrets, opportunities missed or botched."
به قلم: مهرداد
اخیرا در خیابان دوم سینمایی با ۱۲ پردهء نمایش احداث شده. روز شنبه سی ام سپتامبر بمناسبت Community Day ده فیلم بطور رایگان به نمایش گذاشته میشه.
به قلم: شهرام